A FAMILIA NON É INTOCÁBEL
Con frecuencia, os crentes defendemos a «familia», así en abstracto, sen detérmonos a reflexionar sobre o contido concreto dun proxecto familiar entendido e vivido desde o Evanxeo. E, con todo, non chega con defender o valor da familia sen máis, porque a familia pode plasmarse de xeitos moi diversos na realidade.
Hai familias abertas ao servizo da sociedade e familias repregadas sobre os seus propios intereses. Familias que educan no egoísmo e familias que ensinan solidariedade. Familias liberadoras e familias opresoras.
Xesús defendeu con firmeza a institución familiar e a estabilidade do matrimonio. E criticou duramente aos fillos que se desentenden dos seus pais. Pero a familia non é para Xesús algo absoluto e intocábel. Non é un ídolo. Hai algo que está máis por encima e é anterior: o reino de Deus e a súa xustiza.
O decisivo non é a familia de carne, senón esa gran familia que habemos construír entre todos os seus fillos e fillas colaborando con Xesús en abrirmos camiños ao reinado do Pai. Por iso, se a familia se convertese en obstáculo para seguir a Xesús neste proxecto, Xesús esixirá a ruptura e o abandono desa relación familiar: «O que ama ao seu pai ou á súa nai máis do que a min non é digno de min. O que ama ao seu fillo ou á súa filla máis do que a min non é digno de min».
Cando a familia impide a solidariedade e a fraternidade cos demais e non deixa aos seus membros traballar pola xustiza querida por Deus entre os homes, Xesús esixe unha liberdade crítica, aínda que iso traia consigo conflitos e tensións familiares.
Son os nosos fogares unha escola de valores evanxélicos como a fraternidade, a procura responsábel dunha sociedade máis xusta, a austeridade, o servizo, a oración, o perdón? Ou son, precisamente, o lugar de «desevanxelización» e correa de transmisión dos egoísmos, inxustizas, convencionalismos, alienacións e superficialidade da nosa sociedade?
Que dicir da familia onde se orienta ao fillo cara a un clasismo egoísta, unha vida instalada e segura, un ideal do máximo lucro, esquecendo todo o demais? Estase educando ao fillo cando o estimulamos só para a competencia e rivalidade, e non para o servizo e a solidariedade?
É esta a familia que temos de defender os católicos? É esta a familia onde as novas xeracións poden escoitar o Evanxeo? Ou é esta a familia que tamén hoxe habemos «abandonar», dalgún xeito, para ser fieis ao proxecto de vida querido por Xesús?
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire
