A VIDA É MÁIS
DO QUE O QUE SE VE
Polo xeral, tendemos a buscarmos a Deus no espectacular e prodixioso, non no pequeno e insignificante. Por iso resultáballes difícil aos galileos crer a Xesús cando lles dicía que Deus estaba xa actuando no mundo. Onde se podía sentir o seu poder? Onde estaban os «sinais extraordinarios» das que falaban os escritores apocalípticos?
Xesús tivo que ensinarlles a captaren a presenza salvadora de Deus doutra maneira. Descubriulles a súa gran convicción: a vida é máis do que o que se ve. Mentres imos vivindo de maneira distraída sen captar nada especial, algo misterioso está a suceder no interior da vida.
Con esa fe vivía Xesús: non podemos experimentar nada extraordinario, pero Deus está a traballar o mundo. A súa forza é irresistíbel. Necesítase tempo para ver o resultado final. Necesítase, sobre todo, fe e paciencia para mirar a vida até o fondo e intuír a acción secreta de Deus.
Talvez a parábola que máis lles sorprendeu foi a da semente de mostaza. É a máis pequena do que todas, como a cabeza dun alfinete, pero co tempo convértese nun fermoso arbusto. Polo abril, todos poden ver bandadas de xílgaros acubillándose nas súas ramas. Así é o «reino de Deus».
O desconcerto tivo de ser xeral. Non falaban así os profetas. Ezequiel comparábao cun «cedro magnífico», plantado nunha «montaña elevada e excelsa», que botaría unha ramaxe frondosa e serviría de acubillo a todos os paxariños e aves do ceo. Para Xesús, a verdadeira metáfora de Deus non é o «cedro», que fai pensar en algo grandioso e poderoso, senón a «mostaza», que suxire o máis pequeno e insignificante.
Para seguir a Xesús non hai que soñar en cousas grandes. É un erro que os seus seguidores busquen unha Igrexa poderosa e forte que se impoña sobre os demais. O ideal non é o cedro encumbrado sobre unha montaña alta, senón o arbusto da mostaza que crece xunto aos camiños e acolle por abril aos xílgaros.
Deus non está no éxito, o poder ou a superioridade. Para descubrirmos a súa presenza salvadora, habemos estar atentos ao pequeno, ao ordinario e cotián. A vida non é só o que se ve. É moito máis. Así pensaba Xesús.
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire
