NO MEDIO DA CRISE
Non é difícil ver na barca dos discípulos de Xesús, sacudida polas olas e desbordada polo forte vento en contra, a figura da Igrexa actual, ameazada desde fóra por toda clase de forzas adversas e tentada desde dentro polo medo e a mediocridade.
Como ler nós este relato evanxélico desde unha crise na que a Igrexa parece hoxe naufragar? Segundo o evanxelista, «Xesús achégase á barca camiñando sobre das augas». Os discípulos non son capaces de recoñecelo no medio da tormenta e da escuridade da noite. Parécelles unha «pantasma». O medo tenos aterrorizados. O único real para eles é aquela forte tempestade.
Este é o noso primeiro problema. Estamos vivindo a crise da Igrexa contaxiándonos uns a outros desalento, medo e falta de fe. Non somos capaces de ver que Xesús estásenos achegando precisamente desde o interior desta forte crise. Sentímonos máis sos e indefensos do que nunca.
Xesús dilles as tres palabras que necesitan escoitar: «¡Ánimo! Son eu. Non temades». Só Xesús lles pode falar así. Pero os seus oídos só oen o estrondo das olas e a forza do vento. Este é tamén o noso erro. Se non escoitamos a invitación de Xesús a pór nel a nosa confianza incondicional, a quen acudiremos?
Pedro sente un impulso interior e, sostido pola chamada de Xesús, «salta da barca e diríxese cara a Xesús andando sobre das augas». Así habemos aprender nós hoxe a camiñar cara a Xesús no medio das crises: apoiándonos non no poder, o prestixio e as seguridades do pasado, senón no desexo de atopármonos con Xesús no medio da escuridade e das incertezas destes tempos.
Non é fácil. Tamén nós podemos vacilar e afundirnos, como Pedro. Pero, o mesmo ca el, podemos experimentar que Xesús estende a súa man e nos salva mentres nos di: «Homes de pouca fe, por que dubidades?».
Por que dubidamos tanto? Por que non estamos aprendendo case nada novo da crise? Por que seguimos buscando falsas seguridades para «sobrevivir» dentro das nosas comunidades, sen aprendermos a camiñar con fe renovada cara a Xesús no interior mesmo da sociedade secularizada dos nosos días?
Esta crise non é o final da fe cristiá. É a purificación que necesitamos para liberármonos de intereses mundanos, triunfalismos enganosos e deformacións que nos han ir afastando de Xesús ao longo dos séculos. El está actuando nesta crise. El estanos conducindo cara a unha Igrexa máis evanxélica. Reavivemos a nosa confianza en Xesús. Non teñamos medo.
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire
