QUE DICIMOS NÓS
Tamén hoxe Xesús nos dirixe aos cristiáns a mesma pregunta que fixo un día aos seus discípulos: «E vós, quen dicides que son eu?». Non nos pregunta só para que nos pronunciemos sobre a súa identidade misteriosa, senón tamén para que revisemos a nosa relación con el. Que lle podemos responder desde as nosas comunidades?
Esforzámonos por coñecermos cada vez mellor a Xesús ou témolo «encerrado nos nosos vellos esquemas aburridos» de sempre? Somos comunidades vivas, interesadas en pór a Xesús no centro da nosa vida e das nosas actividades ou vivimos estancados na rutina e a mediocridade?
Amamos a Xesús con paixón ou converteuse para nós nunha personaxe gastada á que seguimos invocando mentres no noso corazón vai crecendo a indiferenza e o esquecemento? Quen se achegue ás nosas comunidades, poden sentiren a forza e o atractivo que ten para nós?
Sentímonos discípulos de Xesús? Estamos aprendendo a vivirmos co seu estilo de vida no medio da sociedade actual ou deixámonos arrastrar por calquera reclamo máis apetecíbel para os nosos intereses? Dános igual vivirmos de calquera xeito ou fixemos da nosa comunidade unha escola para aprendermos a vivir como Xesús?
Estamos aprendendo a ollar a vida como a miraba el? Miramos desde as nosas comunidades aos necesitados e excluídos con compaixón e responsabilidade ou encerrámonos nas nosas celebracións, indiferentes ao sufrimento dos máis desvalidos e esquecidos: os que foron sempre os predilectos de Xesús?
Seguimos a Xesús colaborando con el no proxecto humanizador do Pai ou seguimos pensando que o máis importante do cristianismo é preocuparnos da nosa salvación? Estamos convencidos de que o modo mellor de seguir a Xesús é vivirmos cada día facendo a vida máis humana e máis ditosa para todos?
Vivimos o domingo cristián celebrando a resurrección de Cristo? Creemos en Xesús resucitado, que camiña connosco cheo de vida? Vivimos acollendo nas nosas comunidades a paz que nos deixou en herdanza aos seus seguidores? Creemos que Xesús nos ama cun amor que nunca acabará? Creemos na súa forza resucitadora? Sabemos ser testemuñas do misterio de esperanza que levamos dentro de nós?
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire
