A BONDADE ESCANDALOSA DE DEUS
Probabelmente era outono e nos pobos da Galilea vivíase intensamente a vendima. Xesús vía nas prazas aos que non tiñan terras propias, esperando a seren contratados para gañaren o sustento do día. Como axudar a esta pobre xente a intuír a bondade misteriosa de Deus cara a todos?
Xesús contoulles unha parábola sorprendente. Faloulles dun señor que contratou a todos os xornaleiros que puido. El mesmo foi á praza do pobo unha e outra vez, a horas diferentes. Ao final da xornada, aínda que o traballo fora absolutamente desigual, a todos lles un denario: o que a súa familia necesitaba para viviren cada día.
O primeiro grupo protesta. Non se queixan de recibiren máis ou menos diñeiro. O que lles ofende é que o señor «tratou aos últimos igual que a nós». A resposta do señor a que fai de portavoz é admirábel: «Vas ter ti envexa porque eu son bo?».
A parábola é tan revolucionaria que seguramente logo de vinte séculos non nos atrevemos aínda a tomala en serio. Será verdade que Deus é bo ata con aqueles que apenas poden presentarse ante el con méritos e obras? Será verdade que no seu corazón de Pai non hai privilexios baseados no traballo máis ou menos meritorio de quen traballaron na súa viña?
Todos os nosos esquemas cambalean cando fai a súa aparición o amor libre e insondábel de Deus. Por iso resulta escandaloso que Xesús pareza esquecerse dos «piadosos», cargados de méritos, e se achegue precisamente aos que non teñen dereito a recompensa algunha por parte de Deus: pecadores que non observan a Alianza ou prostitutas que non teñen acceso ao templo.
Nós encerrámonos ás veces nos nosos cálculos, sen deixarlle espazo a Deus para ser bo con todos. Non toleramos a súa bondade infinita cara a todos: hai persoas que non o merecen. Parécenos que Deus tería que dar a cada un o seu merecido, e só o seu merecido. Menos mal que Deus non é coma nós. Desde o seu corazón de Pai, el sabe regalar tamén o seu amor salvador a esas persoas ás que nós non sabemos amar.
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire