ALGO NOVO E BO
O primeiro escritor, que recolleu a actuación e a mensaxe de Xesús, resumiuno todo dicindo que Xesús proclamaba a «Boa Noticia de Deus». Máis tarde, os demais evanxelistas empregan o mesmo termo grego (euaggelion) e expresan a mesma convición: no Deus anunciado por Xesús, as xentes atopaban algo «novo» e «bo».
Aínda hai nese Evanxeo algo que poida ser lido, no medio da nosa sociedade indiferente e descrida, como algo novo e bo para o home e a muller dos nosos días? Algo que se poida atopar no Deus anunciado por Xesús e que non proporciona facilmente a ciencia, a técnica ou o progreso? Como é posíbel vivir a fe en Deus nos nosos días?
No Evanxeo de Xesús, os crentes atopamos un Deus desde o que podemos sentir e vivir a vida como un agasallo que ten a súa orixe no misterio último da realidade que é Amor. Para min é bo non sentirme só e perdido na existencia nin nas mans do destino ou o azar. Teño a Alguén en quen podo confiar e a quen podo agradecer a vida.
No Evanxeo de Xesús atopamos un Deus que, malia as nosas torpezas, nos dá forza para defendermos a nosa liberdade sen acabarmos sendo escravos de calquera ídolo; para seguirmos aprendendo sempre formas novas e máis humanas de traballar e de gozar, de sufrir e de amar. Para min é bo poder contar coa forza da miña pequena fe nese Deus.
No Evanxeo de Xesús atopamos un Deus que esperta a nosa responsabilidade para non desentendérmonos dos demais. Non poderemos facer grandes cousas, pero sabemos que podemos contribuír a unha vida máis digna e máis ditosa para todos pensando sobre todo nos máis necesitados e indefensos. Para min é bo crer nun Deus que me pregunta con frecuencia que fago polos meus irmáns. Faime vivir con máis lucidez e dignidade.
No Evanxeo de Xesús atopamos un Deus que nos axuda a entrevermos que o mal, a inxustiza e a morte non teñen a última palabra. Un día, todo o que aquí non puido ser, o que ficou a medias, os nosos anhelos máis grandes e os nosos desexos máis íntimos alcanzarán en Deus a súa plenitude. A min faime ben vivir e esperar a miña morte con esta confianza.
Cada un de nós ten que decidir como quere vivir e como quere morrer. Cada un ha escoitar a súa propia verdade. Para min non é o mesmo crer en Deus do que non crer. A min faime ben poder facer o meu percorrido por este mundo sentíndome acollido, fortalecido, perdoado e salvado polo Deus revelado en Xesús.
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire
