ATRAÍDOS POLO CRUCIFICADO
Un grupo de «gregos», probabelmente pagáns, achéganse aos discípulos cunha petición admirábel: «Queremos ver a Xesús». Cando llo comunican, Xesús responde cun discurso vibrante no que resume o sentido profundo da súa vida. chegou a hora. Todos, xudeus e gregos, poderán captar moi axiña o misterio que se encerra na súa vida e na súa morte: «Cando eu sexa elevado sobre a terra, atraerei a todos cara a min».
Cando Xesús sexa alzado a unha cruz e apareza crucificado sobre o Gólgota, todos poderán coñeceren o amor insondábel de Deus. Daranse conta de que Deus é amor e só amor para todo ser humano. Sentiranse atraídos polo Crucificado. Nel descubrirán a manifestación suprema do Misterio de Deus.
Para iso necesítase, xa que logo, algo máis que oírmos falar da doutrina da redención. Algo máis que asistirmos a algún acto relixioso da Semana Santa. Temos de centrarmos a nosa mirada interior en Xesús e deixarnos conmovérmonos, ao descubrirmos nesa crucifixión o xesto final dunha vida entregada día a día por un mundo máis humano para todos. Un mundo que atope a súa salvación en Deus.
Pero, probabelmente, a Xesús empezamos a coñecelo de verdade, cando, atraídos pola súa entrega total ao Pai e a súa paixón por unha vida máis feliz para todos os seus fillos, lle escoitamos aínda que sexa debilmente a súa chamada: «O que queira servirme que me siga, e onde estea eu, alí estará tamén o meu servidor».
Todo arrinca dun desexo de «servir» a Xesús, de colaborar na súa tarefa, de vivir só para o seu proxecto, de seguir os seus pasos para manifestar, de múltiples xeitos e con xestos case sempre pobres, como nos ama Deus a todos.
Entón empezamos a converternos nos seus seguidores. Isto significa compartir a súa vida e o seu destino: «onde estea eu, alí estará o meu servidor». Isto é ser cristián: estarmos onde estaba Xesús, ocupármonos do que se ocupaba el, termos as metas que el tiña, estarmos na cruz como estivo el, estarmos un día á dereita do Pai onde está el.
Como sería unha Igrexa «atraída» polo Crucificado, impulsada polo desexo de «servilo» só a el e ocupada nas cousas en que se ocupaba el? Como sería unha Igrexa que atraese á xente cara a Xesús?
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire
