A FORZA DO EVANXEO
O episodio dunha pesca sorprendente e inesperada no lago de Galilea foi redactado polo evanxelista Lucas para infundir alento á Igrexa cando experimenta que todos os seus esforzos por comunicar a súa mensaxe fracasan. O que se nos di é moi claro: temos de poñer a nosa esperanza na forza e o atractivo do Evanxeo.
O relato comeza cunha escena insólita. Xesús está de pé ás beiras do lago, e a xente vaise apiñando ao seu arredor para oíren a Palabra de Deus. Non veñen movidos pola curiosidade. Non se achegan para veren prodixios. Só queren escoitar de Xesús a Palabra de Deus.
Non é sábado. Non están congregados na próxima sinagoga de Cafarnaún para oíren as lecturas que se len ao pobo ao longo do ano. Non subiron a Xerusalén para escoitaren aos sacerdotes do Templo. O que lles atrae tanto é o Evanxeo do Profeta Xesús, rexeitado polos veciños de Nazaret.
Tamén a escena da pesca é insólita. Cando de noite, no tempo máis favorábel para pescar, Pedro e os seus compañeiros traballan pola súa conta, non obteñen resultado algún. Cando, xa con día, botan as redes confiando só na palabra de Xesús que orienta o seu traballo, prodúcese unha pesca abundante, en contra de todas as súas expectativas.
No transfondo dos datos que fan cada vez máis patente a crise do cristianismo entre nós, hai un feito innegábel: a Igrexa está perdendo de xeito imparábel o poder de atracción e a credibilidade que tiña fai só uns anos. Non temos de enganarnos.
Os cristiáns vimos experimentando que a nosa capacidade para transmitirmos a fe ás novas xeracións é cada vez menor. Non faltaron esforzos e iniciativas. Pero, ao parecer, non se trata só nin primordialmente de inventarmos novas estratexias. Chegou o momento de recordar que no Evanxeo de Xesús hai unha forza de atracción que non hai en nós. Esta é a pregunta máis decisiva: Seguimos «facendo cousas» desde unha Igrexa que vai perdendo atractivo e credibilidade, ou poñemos todas as nosas enerxías en recuperar o Evanxeo como a única forza capaz de procrear fe nos homes e mulleres de hoxe?
Non temos de pór o Evanxeo no primeiro plano de todo? O máis importante nestes momentos críticos non son as doutrinas elaboradas ao longo dos séculos, senón a vida e a persoa de Xesús. O decisivo non é que a xente veña tomaren parte nas nosas cousas senón que poidan entrar en contacto con el. A fe cristiá só esperta cando as persoas atopan testemuñas que irradian o lume de Xesús.
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire