A PAZ NA IGREXA
No evanxeo de Xoán podemos ler un conxunto de discursos nos que Xesús se vai despedindo dos seus discípulos. Os comentaristas chámano «O Discurso de despedida». Nel respírase unha atmosfera moi especial: os discípulos teñen medo a ficaren sen o seu Mestre; Xesús, pola súa banda, insístelles en que, malia a súa partida, nunca sentirán a súa ausencia.
Ata cinco veces lles repite que poderán contar co «Espírito Santo». El defenderaos, pois manteraos fieis á súa mensaxe e ao seu proxecto. Por iso chámao «Espírito da verdade». Nun momento determinado, Xesús explícalles mellor cal será o seu quefacer: «O Defensor, o Espírito Santo… será quen volo ensine todo e vos vaia recordando todo o que vos dixen». Este Espírito será a memoria viva de Xesús.
O horizonte que ofrece aos seus discípulos é grandioso. De Xesús nacerá un grande movemento espiritual de discípulos e discípulas que o seguirán defendidos polo Espírito Santo. Manteranse na súa verdade, pois ese Espírito iralles ensinando todo o que Xesús lles ha ir comunicando polos camiños de Galilea. El defenderaos no futuro da turbación e da covardía.
Xesús desexa que capten ben o que significará para eles o Espírito da verdade e Defensor da súa comunidade: «Estouvos deixando a paz; estouvos dando a paz». Non só lles desexa a paz. Regálalles a súa paz. Se viven guiados polo Espírito, recordando e gardando as súas palabras, coñecerán a paz.
Non é unha paz calquera. É a súa paz. Por iso lles di: «Eu non vola dou como a dá o mundo». A paz de Xesús non constrúe con estratexias inspiradas na mentira ou na inxustiza, senón actuando co Espírito da verdade. Han reafirmárense nel: «Que non trema o voso corazón nin se acovarde».
Nestes tempos difíciles de desprestixio e turbación que estamos a sufrir na Igrexa, sería un grave erro pretender defender a nosa credibilidade e autoridade moral actuando sen o Espírito da verdade prometido por Xesús. O medo seguirá penetrando no cristianismo se buscamos asentar a nosa seguridade e a nosa paz afastándonos do camiño trazado por el.
Cando na Igrexa se perde a paz, non é posíbel recuperala de calquera xeito nin serve calquera estratexia. Co corazón cheo de resentimento e cegueira non é posíbel introducir a paz de Xesús. É necesario converternos humildemente á súa verdade, mobilizar todas as nosas forzas para desandarmos camiños equivocados, e deixármonos guiar polo Espírito que animou a vida enteira de Xesús.
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire
