AZKEN KEINUA
Errealista zen Jesus. Bazekien ezin eraldatu zuela gauetik goizera gizarte hura, zeinetan hainbat eta hainbat jendek sufritzen baitzuen. Ez du, ez botere politikorik, ez erlijiosorik aldaketa iraultzaile bat eragiteko. Soilik bere hitza, bere keinuak eta bere konfiantza handia sufritzen ari direnen Jainkoagan.
Horregatik du hain gustukoa onberatasun-keinuak egitea. «Besarkatzea» kaleko haurrak, umezurtz senti ez daitezen. «Ukitzea» lepradunak, herrixketatik bazterturik senti ez daitezen. «Harrera» egitea adiskidetsu bere mahaian bekatariei eta ezin desiratuei, mespretxaturik senti ez daitezen.
Ez dira keinu konbentzionalak. Mundua maitagarriago eta solidarioago egiteko borondatetik sortzen zaizkio, hartan jendeak batak besteari lagundu diezaion eta batak bestea zaindu dezan. Ez dio axola keinu txikiak izatea. Jainkoak kontuan hartzen du egarri denari ematen diogun «baso bat ur» ere.
Jesusek batez ere «bedeinkatzea» du gustuko. Bedeinkatzen ditu txikiak eta bedeinkatzen ditu, nagusiki, gaixoak eta ezbeharrak jotakoak. Haren keinua fedez eta maitasunez blai egoten da. Gehienik sufritzen dutenak bildu nahi izaten ditu bere gupidaz, bere babesaz eta Jainkoaren bedeinkazioaz.
Ez da harritzekoa, beraren agurra kontatzean, Lukasek Jesus honela deskribatu izana: besoak jaso eta ikasleak «bedeinkatzen». Bere azken keinua du bedeinkatzea. Jesus Jainkoaren misterio ezin atzemanean sartu da, eta ikasleak beraren bedeinkazioan bildurik gelditu dira.
Duela asko dugu ahaztua, baina Elizak munduan bedeinkazio-iturburu izan behar du. «Madarikatzea», gaitzestea, kalte egitea eta izen txarra ezartzea hain sarritakoak diren gure munduan inoiz baino beharrezkoagoa da «bedeinkatzen» dakiten, ongia bilatzen eta egiten duten, ongira erakartzen dakiten Jesusen jarraitzaileen presentzia.
Jesusi leial zaion Eliza, gizartea zur eta lur, harriturik, uztera deitua dago: ontasunaren jendaurreko keinuez, eskemak hautsiz eta estrategiak eta Jesusekin, jendea ontasunezko keinuz eta hitzez bedeinkatzen zuen Profetarekin, zerikusirik ez duten jarduera eta hizkuntza oldarkoiak alde batera utziz.
José Antonio Pagola
Itzultzailea: Dionisio Amundarain
