FACER MEMORIA DE XESÚS
Ao narrar a última Cea de Xesús cos seus discípulos, as primeiras xeracións cristiás recordaban o desexo expresado de xeito solemne polo seu Mestre: «Facede isto en memoria miña». Así o recollen o evanxelista Lucas e Paulo, o evanxelizador dos xentís.
Desde a súa orixe, a Cea do Señor foi celebrada polos cristiáns para faceren memoria de Xesús, actualizar a súa presenza viva no medio de nós e alimentar a nosa fe nel, na súa mensaxe e na súa vida entregada por nós ata a morte. Recordemos catro momentos significativos na estrutura actual da misa. Habémolos vivir desde dentro e en comunidade.
A escoita do Evanxeo
Facemos memoria de Xesús cando escoitamos nos evanxeos o relato da súa vida e a súa mensaxe. Os evanxeos foron escritos, precisamente, para gardaren o recordo de Xesús alimentando así a fe e o seguimento dos seus discípulos.
Do relato evanxélico non aprendemos doutrina senón, sobre todo, o xeito de ser e de actuar de Xesús, que ten de inspirar e modelar a nosa vida. Por iso, habémolo escoitar en actitude de discípulos que queren aprender a pensar, sentir, amar e vivir coma el.
A memoria da Cea
Facemos memoria da acción salvadora de Xesús escoitando con fe as súas palabras: «Isto é o meu corpo. Védeme nestes anacos de pan entregándome por vós ata a morte… Este é o cáliz do meu sangue. Derrameino para o perdón dos vosos pecados. Así me recordaredes sempre. Ameivos ata o extremo».
Neste momento confesamos a nosa fe en Xesús Cristo facendo unha síntese do misterio da nosa salvación: «Anunciamos a túa morte, proclamamos a túa resurrección. Ven, Señor Xesús». Sentímonos salvados por Cristo o noso Señor.
A oración de Xesús
Antes de comulgar, pronunciamos a oración que nos ensinou Xesús. Primeiro, identificámonos cos tres grandes desexos que levaba no seu corazón: o respecto absoluto a Deus, a vinda do seu reino de xustiza e o cumprimento da súa vontade de Pai. Logo, coas súas catro peticións ao Pai: pan para todos, perdón e misericordia, superación da tentación e liberación de todo mal.
A comuñón con Xesús
Achegámonos como pobres, coa man tendida; tomamos o Pan da vida; comulgamos facendo un acto de fe; acollemos en silencio a Xesús no noso corazón e na nosa vida: «Señor, quero comulgar contigo, seguir os teus pasos, vivir animado co teu espírito e colaborar no teu proxecto de facer un mundo máis humano».
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire
