NON DESVIÁRMONOS DE XESÚS
As primeiras xeracións cristiás interesáronse moito polas probas que tivo de superar Xesús para manterse fiel a Deus e para vivir sempre colaborando no seu proxecto dunha vida máis humana e digna para todos.
O relato das tentacións de Xesús non é un episodio illado, que acontece nun momento e nun lugar determinado. Lucas advírtenos que, ao terminaren estas tentacións «o demo marchouse ata outra ocasión». As tentacións volverán na vida de Xesús e na dos seus seguidores.
Por iso, os evanxelistas colocan o relato antes de narraren a actividade profética de Xesús. Os seus seguidores han coñeceren ben estas tentacións desde o comezo, pois son as mesmas que eles terán de superar ao longo dos séculos se non queren desviarse del.
Na primeira tentación fálase de pan. Xesús resístese a utilizar a Deus para saciar a súa propia fame: «non só de pan vive o home». O primeiro para Xesús é buscar o reino de Deus e a súa xustiza: que haxa pan para todos. Por iso acudirá un día a Deus, pero será para alimentar a un xentío famento.
Tamén hoxe a nosa tentación é pensar só no noso pan e preocupármonos exclusivamente da nosa crise. Desviámonos de Xesús cando nos cremos con dereito a telo todo, e esquecemos o drama, os medos e sufrimentos de quen carecen de case todo.
Na segunda tentación fálase de poder e de gloria. Xesús renuncia a todo iso. Non se prostrará ante o diaño que lle ofrece o imperio sobre todos os reinos do mundo. Xesús non buscará nunca ser servido senón servir.
Tamén hoxe espértase nalgúns cristiáns a tentación de manter, como sexa, o poder que tivo a Igrexa en tempos pasados. Desviámonos de Xesús cando prememos e coaccionamos as conciencias tratando de impor á forza as nosas crenzas. Ao reino de Deus abrímoslle camiños cando traballamos por un mundo máis compasivo e solidario.
Na terceira tentación propónselle a Xesús que descenda de xeito grandioso ante o pobo, sostido polos anxos de Deus. Xesús non se deixará enganar. Aínda que llo pidan, non fará nunca un signo espectacular do ceo. Dedicarase a facer signos de bondade para aliviar o sufrimento e as doenzas da xente.
Desviámonos de Xesús cando confundimos a nosa propia ostentación coa gloria de Deus. A nosa exhibición non revela a grandeza de Deus. Só unha vida de servizo humilde aos necesitados manifesta e difunde o seu Amor.
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire
