COMO SEGUIRMOS
A XESÚS
Xesús emprende con decisión a súa marcha cara a Xerusalén . Sabe o perigo que corre na capital, pero nada o detén. A súa vida só ten un obxectivo: anunciar e promover o proxecto do reino de Deus. A marcha comeza mal: os samaritanos rexéitano. Está afeito: o mesmo lle sucedeu xa no seu pobo de Nazaret.
Xesús sabe que non é fácil acompañalo na súa vida de profeta itinerante. Non pode ofrecer aos seus seguidores a seguridade e o prestixio que poden prometer os letrados da lei aos seus discípulos. Xesús non engana a ninguén. Quen o queira seguir terá de aprender a vivir coma el.
Mentres van de camiño, achégaselle un descoñecido. Véselle entusiasmado: «Seguireite a onde vaias». Xesús faille ver, antes nada, que non espere del seguridade, vantaxes nin benestar. El mesmo «non ten onde reclinar a súa cabeza». Non ten casa, come o que lle ofrecen, dorme onde pode.
Non nos enganemos. O gran obstáculo que nos impide hoxe a moitos cristiáns seguirmos de verdade a Xesús é o benestar no que vivimos instalados. Dános medo tomalo en serio porque sabemos que nos esixiría vivirmos de xeito máis xeneroso e solidario. Somos escravos do noso pequeno benestar. Talvez, as crises económicas poderíannos facer máis humanos e máis cristiáns.
Outro pídelle a Xesús que lle deixe ir enterrar ao seu pai antes de seguilo. Xesús respóndelle cun xogo de palabras provocativo e enigmático: «Deixa que os mortos enterren aos seus mortos, ti vai a anunciar o reino de Deus». Estas palabras desconcertantes cuestionan o noso estilo convencional de vivirmos.
Habemos ensanchar o horizonte no que nos movemos. A familia non é todo. Hai algo máis importante. Se nos decidimos por seguirmos a Xesús, temos de pensar tamén na familia humana: ninguén debería vivir sen fogar, sen patria, sen papeis, sen dereitos. Todos podemos facer algo máis por un mundo xusto e fraterno.
Outro está disposto a seguilo, pero antes quere ir despedir a súa familia. Xesús sorpréndeo con estas palabras: «O que bota man ao arado e segue mirando para atrás non é apto para o reino de Deus». Colaborar no proxecto de Xesús esixe dedicación total, mirar cara a adiante sen distraernos, camiñar cara ao futuro sen encerrármonos no pasado.
O papa Francisco advertiunos de algo que está pasando hoxe na Igrexa: «Temos medo a que Deus nos leve por camiños novos, sacándonos dos nosos horizontes, con frecuencia limitados, pechados e egoístas, para abrirnos aos seus».
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire