COIDADO CO DIÑEIRO
Xesús tiña unha visión moi lúcida sobre o diñeiro. Resúmea nunha frase breve e contundente: «Non se pode servir a Deus e ao diñeiro». É imposíbel. Ese Deus que busca con paixón unha vida máis digna e xusta para os pobres non pode reinar en quen vive dominado polo diñeiro.
Pero non fica só neste principio de carácter xeral. Coa súa vida e a súa palabra esfórzase por ensinar aos ricos de Galilea e aos campesiños pobres das aldeas cal é o xeito máis humano de «atesourar».
En realidade, non todos se podían facer cun tesouro. Só os ricos de Séforis e Tiberíades podían acumular moedas de ouro e prata. A ese tesouro chamábaselle mammona, é dicir, diñeiro que «está seguro» ou que «dá seguridade». Nas aldeas non circulaban esas moedas de gran valor. Algúns campesiños facíanse con algunhas moedas de bronce ou cobre, pero a maioría vivía intercambiando entre si produtos ou servizos nun réxime de pura subsistencia.
Xesús explica que hai dous xeitos de «atesourar». Algúns tratan de acumularen cada vez máis mammona; non pensan nos necesitados; non dan esmola a ninguén: a súa única obsesión é acapararen máis e máis. Hai outro xeito de «atesourar» radicalmente diferente. Non consiste en acumular moedas, senón en compartirmos os bens cos pobres para «facerse cun tesouro no ceo», é dicir, ante Deus.
Só este tesouro é seguro e permanece intacto no corazón de Deus. Os tesouros da terra, por moito que os chamemos mammona, son caducos. Non dan seguridade e sempre están ameazados. Por iso lanza Xesús un grito de alerta. Coidado co diñeiro, pois «onde está o voso tesouro, alí estará o voso corazón». O diñeiro atrae o noso corazón e sedúcenos porque dá poder, seguridade, honor e benestar: viviremos escravizados polo desexo de termos sempre máis.
Ao contrario, se axudamos aos necesitados irémonos enriquecendo ante Deus. E o Pai dos pobres iranos atraendo cara a unha vida máis solidaria. Aínda no medio dunha sociedade que ten o seu corazón posto no diñeiro é posíbel vivirmos de xeito máis austero e compartir.
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire
