CURAR A NOSA XORDEIRA
Os profetas de Israel usaban con frecuencia a «xordeira» coma unha metáfora provocativa para falaren da cerrazón e a resistencia do pobo ao seu Deus. Israel «ten oídos pero non oe» o que Deus lle está a dicir. Por iso, un profeta chama a todos á conversión con estas palabras: «Xordos, escoitade e oíde».
Neste marco, as curacións de xordos, narradas polos evanxelistas, poden ser lidas como «relatos de conversión» que nos invitan a deixármonos curar por Xesús de xordeiras e resistencias que nos impiden escoitarmos a súa chamada ao seguimento. En concreto, Marcos ofrece no seu relato matices moi suxerentes para traballarmos esta conversión nas comunidades cristiás.
- O xordo vive alleo a todos. Non parece ser consciente do seu estado. Non fai nada por achegarse a quen o pode curar. Por sorte para el, uns amigos interésanse por el e lévano ata Xesús. Así ten de ser a comunidade cristiá: un grupo de irmáns e irmás que se axudan mutuamente para viviren a carón de Xesús deixándose curaren por el.
- A curación da xordeira non é fácil. Xesús toma consigo ao enfermo, retírase para cabo del e concéntrase nel. É necesario o recollemento e a relación persoal. Necesitamos nos nosos grupos cristiáns un clima que permita un contacto máis íntimo e vital dos crentes con Xesús. A fe en Xesús Cristo nace e crece nesa relación con el.
- Xesús traballa intensamente os oídos e a lingua do enfermo, pero non abonda. É necesario que o xordo colabore. Por iso, Xesús, logo de levantar os ollos ao ceo, buscando que o Pai se asocie ao seu traballo curador, grítalle ao enfermo a primeira palabra que ten de escoitar quen vive xordo a Xesús e ao seu Evanxeo: «Ábrete».
É urxente que os cristiáns escoitemos tamén hoxe esta chamada de Xesús. Non son momentos doados para a súa Igrexa. Pídesenos actuar con lucidez e responsabilidade. Sería funesto vivirmos hoxe xordos á súa chamada, desoírmos as súas palabras de vida, non escoitarmos a súa Boa Noticia, non captarmos os signos dos tempos, vivirmos encerrados na nosa xordeira. A forza sandadora de Xesús pódenos curar.
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire
