LÉVANVOS A DIANTEIRA
A parábola é tan simple que parece pouco digna dun gran profeta como Xesús. Con todo, non está dirixida ao grupo de nenos que acarreiraban e brincaban ao seu ao redor, senón a «os sumos sacerdotes e anciáns do pobo», que o acosan cando se achega ao templo.
Segundo o relato, un pai pide a dous dos seus fillos que vaian traballar á súa viña. O primeiro respóndelle bruscamente: «Non quero». Pero non esquece a chamada do pai e termina por ir traballar á viña. O segundo reacciona cunha dispoñibilidade admirábel: «Por suposto que vou, meu señor». Pero todo fica en palabras bonitas. Ninguén o verá traballando na viña.
A mensaxe da parábola é clara. Tamén os dirixentes relixiosos que escoitan a Xesús están de acordo. Ante Deus, o importante non é «falar», senón «facer». Para cumprir a vontade do Pai do ceo, o decisivo non son as palabras, promesas e rezos, senón os feitos e a vida cotiá.
O sorprendente é a aplicación de Xesús. As súas palabras non poden ser máis duras. Só as recolle o evanxelista Mateu, pero non hai dúbida de que proveñen de Xesús. Só el tiña esa liberdade fronte aos dirixentes relixiosos: «Asegúrovos que os publicanos e as prostitutas vos levan a dianteira no camiño do reino de Deus».
Xesús está falando desde a súa propia experiencia. Os dirixentes relixiosos dixeron «si» a Deus. Son os primeiros en falar del, da súa lei e do seu templo. Pero, cando Xesús os chama a «buscaren o reino de Deus e a súa xustiza», péchanse ante a súa mensaxe e non entran por ese camiño. Dinlle «non» a Deus coa súa resistencia a Xesús.
Os recadadores e prostitutas dixeron «non» a Deus. Viven fóra da lei, están excluídos do templo. Con todo, cando Xesús lles ofrece a amizade de Deus, escoitan a súa chamada e dan pasos cara á conversión. Para Xesús non hai dúbida: o publicano Zaqueo, a prostituta que regou con bágoas os seus pés e tantos outros van por diante «no camiño do reino de Deus».
Neste camiño van por diante non os quen fan solemnes profesións de fe, senón os que se abren a Xesús dando pasos concretos de conversión ao proxecto do Pai.
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire
