SON AMIGOS, NON ADVERSARIOS
Malia aos esforzos de Xesús por ensinarlles a viviren coma el, ao servizo do reino de Deus, facendo a vida das persoas máis humana, máis digna e ditosa, os discípulos non terminan de entenderen o Espírito que o anima, o seu amor grande aos máis necesitados e a orientación profunda da súa vida.
O relato de Marcos é moi iluminador. Os discípulos infórmanlle a Xesús dun feito que os molestou moito. Viron un descoñecido «expulsando demos». Está actuando «no nome de Xesús» e na súa mesma liña: dedícase a liberar ás persoas do mal que lles impide viviren de xeito humano e en paz. Con todo, aos discípulos non lles gusta o seu traballo liberador. Non pensan na alegría dos que son curados por aquel home. A súa actuación parécelles unha intrusión que hai que cortar.
Expóñenlle a Xesús a súa reacción: «Quixémosllo impedir porque non é dos nosos». Aquel estraño non debe seguir curando porque non é membro do grupo. Non lles preocupa a saúde da xente, senón o seu prestixio de grupo. Pretenden monopolizaren a acción salvadora de Xesús: ninguén debe curar no seu nome se non se adhire ao grupo.
Xesús reproba a actitude dos seus discípulos e colócase nunha lóxica radicalmente diferente. El ve as cousas doutro xeito. O primeiro e máis importante non é o crecemento daquel pequeno grupo, senón que a salvación de Deus chegue a todo ser humano, ata por medio de persoas que non pertencen ao grupo: «o que non está contra nós, está a favor noso». O que fai presente no mundo a forza curadora e liberadora de Xesús está a favor do seu grupo.
Xesús rexeita a postura sectaria e excluínte dos seus discípulos que só pensan no seu prestixio e crecemento, e adopta unha actitude aberta e inclusiva onde o primeiro é liberar ao ser humano daquilo que o destrúe e o fai desditado. Este é o Espírito que ten de animar sempre aos seus verdadeiros seguidores.
Fóra da Igrexa católica, hai no mundo un número incontábel de homes e mulleres que fan o ben e viven traballando por unha humanidade máis digna, máis xusta e máis liberada. Neles está vivo o Espírito de Xesús. Temos de sentilos como amigos e aliados, nunca como adversarios. Non están contra nós pois están a favor do ser humano, como estaba Xesús.
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire
