NON QUEDEDES
SEN XESÚS
Ao final da última cea, Xesús comeza a despedirse dos seus: xa non estará moito tempo con eles. Os discípulos fican desconcertados e asombrados. Aínda que non lles fala claramente, todos intúen que ben axiña a morte o arrebatará do seu lado. Que será deles sen el?
Xesús veos abatidos. É o momento de reafirmalos na fe, ensinándolles a creren en Deus de maneira diferente: «Que non trema o voso corazón. Crede en Deus e crede tamén en min». Han seguir confiando en Deus, pero en diante han crer tamén nel, pois é o mellor camiño para crer en Deus.
Xesús descóbrelles logo un horizonte novo. A súa morte non ha facer naufragar a súa fe. En realidade, déixaos para encamiñarse cara ao misterio do Pai. Pero non os esquecerá. Seguirá pensando neles. Prepararalles un lugar na casa do Pai e un día volverá para levarllos consigo. Por fin estarán de novo xuntos para sempre!
Aos discípulos fáiselles difícil crer algo tan grandioso. No seu corazón espértanse toda clase de dúbidas e interrogantes. Tamén a nós sucédenos algo parecido: non é todo isto un fermoso soño? Non é unha ilusión enganosa? Quen nos pode garantir semellante destino? Tomé, co seu sentido realista de sempre, só lle fai unha pregunta: como podemos saber o camiño que conduce ao misterio de Deus?
A resposta de Xesús é un desafío inesperado: «Eu son o camiño, a verdade e a vida». Non se coñece na historia das relixións unha afirmación tan audaz. Xesús ofrécese como o camiño que podemos percorrer para entrar no misterio dun Deus Pai. El pódenos descubrir o segredo último da existencia. El pódenos comunicar a vida plena que anhela o corazón humano.
Son hoxe moitos os homes e as mulleres que ficaron sen camiños cara a Deus. Non son ateos. Nunca rexeitaron a Deus de maneira consciente. Nin eles mesmos saben se cren ou non. Talvez deixaron a Igrexa porque non atoparon nela un camiño atractivo para buscaren con gozo o misterio último da vida que os crentes chamamos «Deus».
Ao abandonaren a Igrexa, algúns abandonaron ao mesmo tempo a Xesús. Desde estas modestas liñas eu quérovos dicir algo que bastantes intuídes. Xesús é máis grande do que a Igrexa. Non confundades a Cristo cos cristiáns. Non confundades o seu evanxeo cos nosos sermóns. Aínda que o deixedes todo, non quededes sen Xesús. Nel atoparedes o camiño, a verdade e a vida que nós non vos soubemos mostrar. Xesús pódevos sorprender.
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire
