O ESPÍRITO DA VERDADE
Xesús estase despedindo dos seus discípulos. Veos tristes e abatidos. Pronto non o terán a el. Quen poderá encher o seu baleiro? Ata agora foi el quen coidou deles, defendeunos de escribas e fariseos, sostivo a súa fe débil e vacilante, foilles descubrindo a verdade de Deus e iniciounos no seu proxecto humanizador.
Xesús fálalles apaixonadamente do Espírito. Non os quere deixar orfos. El mesmo pedirá ao Pai que non os abandone, que lles dea «outro Defensor» para que «estea sempre con eles». Xesús chámao «Espírito da verdade».
Que se esconde nestas palabras de Xesús? Este «Espírito da verdade» non ha ser confundido cunha doutrina. Esta verdade non hai que buscala nos libros dos teólogos nin nos documentos da xerarquía. É algo moito máis profundo. Xesús di que «vive connosco e está en nós». É alento, forza, luz, amor… que nos chega do misterio último de Deus. Habémolo acoller con corazón sinxelo e confiado.
Este «Espírito da verdade» non nos converte en «propietarios» da verdade. Non vén para que impoñamos a outros a nosa fe nin para que controlemos a súa ortodoxia. Vén para non deixarnos orfos de Xesús, e invítanos a abrírmonos á súa verdade escoitando, acollendo e vivindo o seu Evanxeo.
Este «Espírito da verdade» non nos fai tampouco «gardiáns» da verdade, senón testemuñas. O noso quefacer non é disputarmos, combater nin derrotarmos adversarios, senón vivirmos a verdade do Evanxeo e «amarmos a Xesús gardando os seus preceptos».
Este «Espírito da verdade» está no interior de cada un de nós defendéndonos de todo o que nos poida apartar de Xesús. Invítanos a abrírmonos con sinxeleza ao misterio dun Deus Amigo da vida. Quen busca a este Deus con honradez e verdade non está lonxe del. Xesús dixo en certa ocasión: «Todo aquel que é da verdade escoita a miña voz». É certo.
Este «Espírito da verdade» invítanos a vivirmos na verdade de Xesús no medio dunha sociedade onde con frecuencia á mentira chámaselle estratexia; á explotación, negocio; á irresponsabilidade, tolerancia; á inxustiza, orde establecida; á arbitrariedade, liberdade; á falta de respecto, sinceridade…
Que sentido pode ter a Igrexa de Xesús se deixamos que se perda nas nosas comunidades o «Espírito da verdade»?
Quen poderá salvala do autoengano, das desviacións e da mediocridade xeneralizada?
Quen anunciará a Boa Noticia de Xesús nunha sociedade tan necesitada de alento e esperanza?
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire
