ENTRE CONFLITOS
E TENTACIÓNS
Antes de comezar a narrar a actividade profética de Xesús, Marcos dinos que o Espírito impulsouno cara ao deserto. Ficou alí corenta días, deixándose tentar polo Satán; vivía entre a bicharada e animais salvaxes e os anxos servíano. Estas breves liñas son un resumo das tentacións ou probas básicas vividas por Xesús ata a súa execución na cruz.
Xesús non coñeceu unha vida fácil nin tranquila. Viviu impulsado polo Espírito, pero sentiu na súa propia carne as forzas do mal. A súa entrega apaixonada ao proxecto de Deus levouno a vivir unha existencia desgarrada por conflitos e tensións. Del habemos aprender os seus seguidores a vivirmos en tempos de proba.
«O Espírito empuxa a Xesús cara ao deserto»
Non o conduce a unha vida cómoda. Lévao por camiños de probas, riscos e tentacións. Buscar o reino de Deus e a súa xustiza, anunciar a Deus sen falsealo, traballar por un mundo máis humano é sempre arriscado. Foi así para Xesús e así será para os seus seguidores.
«Ficou no deserto corenta días»
O deserto será o escenario polo que transcorrerá a vida de Xesús. Este lugar inhóspito, nada acolledor, é símbolo de probas e dificultades. O mellor lugar para aprendermos a vivir do esencial, pero tamén o máis perigoso para quen queda abandonado ás súas propias forzas.
«Tentado por Satán»
Satán significa «o adversario, a forza hostil a Deus e aos que traballan polo seu reinado. Na tentación descóbrese o que hai en nós de verdade ou de mentira, de luz ou de tebras, de fidelidade a Deus ou de complicidade coa inxustiza.
Ao longo da súa vida, Xesús manterase vixiante para descubrir a «Satán» nas circunstancias máis inesperadas. Un día rexeitará a Pedro con estas palabras: «Apártate de min, Satán, porque os teus pensamentos non son os de Deus». Os tempos de proba témolos de vivir, coma el, atentos ao que nos pode desviar de Deus.
«Vivía entre a bicharada e os anxos servíano»
As feras, o seres máis violentos da terra, evocan os perigos que ameazarán a Xesús. Os anxos, os seres máis bos da creación, suxiren a proximidade de Deus, que o bendí, coida e sostén. Así vivirá Xesús: defendéndose de Antipas, ao que chama «raposo», e buscando na oración da noite a forza do Pai.
Habemos vivir estes tempos difíciles cos ollos fixos en Xesús. É o Espírito de Deus o que nos está empuxando cara ao deserto. Desta crise sairá un día unha Igrexa máis humana e máis fiel ao seu Señor.
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire
