A INTIMIDADE DE DEUS
Se por un imposíbel a Igrexa dixese un día que Deus non é Trindade, cambiaría en algo a existencia de moitos crentes? Probabelmente non. Por iso un fica sorprendido ante esta confesión do P. Varillon: «Penso que, se Deus non fose Trindade, eu sería probablemente ateo […] En calquera caso, se Deus non é Trindade, eu non comprendo xa absolutamente nada».
A inmensa maioría dos cristiáns non sabe que ao adorarmos a Deus como Trindade estamos confesando que Deus, na súa intimidade máis profunda, é só amor, acollida, tenrura. Esta é quizá a conversión que máis necesitan non poucos cristiáns: o paso progresivo dun Deus considerado como Poder a un Deus adorado gozosamente como Amor.
Deus non é un ser «omnipotente e sempiterno» calquera. Un ser poderoso pode ser un déspota, un tirano destrutor, un ditador arbitrario: unha ameaza para nosa pequena e débil liberdade. Poderiamos confiar nun Deus do que só soubésemos que é omnipotente? É moi difícil abandonarse en alguén infinitamente poderoso. Parece máis fácil desconfiar, ser cautos e salvagardar a nosa independencia.
Pero Deus é Trindade, é un misterio de Amor. E a súa omnipotencia é a omnipotencia de quen só é amor, tenrura insondábel e infinita. É o amor de Deus o que é omnipotente. Deus non o pode todo. Deus non pode senón o que pode o amor infinito. E sempre que o esquecemos e nos saímos da esfera do amor fabricamos un Deus falso, unha especie de ídolo estraño que non existe.
Cando non descubrimos aínda que Deus é só Amor, facilmente nos relacionamos con el desde o interese ou o medo. Un interese que nos move a utilizar a súa omnipotencia para o noso proveito. Ou un medo que nos leva a buscarmos toda clase de medios para defendérmonos do seu poder ameazador. Pero esta relixión feita de intereses e de medos está máis preto da maxia que da verdadeira fe cristiá.
Só cando un intúe desde a fe que Deus é só Amor e descobre fascinado que non pode ser outra cousa senón Amor presente e palpitante no máis fondo da nosa vida, daquela comeza a crecer libre no noso corazón a confianza nun Deus Trindade do que o único que sabemos por Xesús é que non pode senón amarnos.
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire
