OS ÚLTIMOS DESEXOS DE XESÚS
Xesús estase despedindo dos seus últimos discípulos. Míraos tristes e acovardados. Todos saben que están a viviren as últimas horas co seu Mestre. Que sucederá cando el lles falte? A quen acudirán? Quen os defenderá? Xesús quere infundirlles ánimo descubríndolles os seus últimos desexos.
Que non se perda a miña mensaxe. É o primeiro desexo de Xesús. Que non se esqueza a súa Boa Noticia de Deus. Que os seus seguidores manteñan sempre vivo o recordo do proxecto humanizador do Pai: ese «reino de Deus» do que tanto lles falou. Se o aman, isto é o primeiro que han de coidar. «O que me ama, manterase fiel ás miñas palabras… o quen non me ama non as gardará».
Logo de vinte séculos, que fixemos do Evanxeo de Xesús? Gardámolo fielmente ou estamos a manipulalo desde os nosos propios intereses? Acollémolo no noso corazón ou ímolo esquecendo? Presentámolo con autenticidade ou ocultámolo coas nosas doutrinas?
O Pai enviaravos no meu nome un Defensor. É o segundo desexo de Xesús. Non quere que fiquen orfos. Non sentirán a súa ausencia. O Pai enviaralles o Espírito Santo que os defenderá do risco de desviárense del. Este Espírito que captaron nel, enviándoo cara aos pobres, impulsaraos tamén a eles na mesma dirección.
O Espírito «ensinaralles» a comprender mellor todo o que lles ensinou. Axudaralles a profundar cada vez máis a súa Boa Noticia. «Recordaralles» o que lle escoitaron. Educaraos no seu estilo de vida.
Logo de vinte séculos, que espírito reina entre os cristiáns? Deixámonos guiar polo Espírito de Xesús? Sabemos actualizar a súa Boa Noticia? Vivimos atentos aos que sofren? Cara a onde nos impulsa hoxe o seu alento renovador?
Douvos a miña paz. É o terceiro desexo de Xesús. Quere que vivan coa mesma paz que puideron ver nel, froito da súa unión íntima co Pai. Regálalles a súa paz. Non é como a que lles pode ofrecer o mundo. É diferente. Nacerá no seu corazón se acollen o Espírito de Xesús.
Esa é a paz que han contaxiar sempre que cheguen a un lugar. O primeiro que difundirán ao anunciar o reino de Deus para abrir camiños a un mundo máis san e xusto. Nunca han perder esa paz. Xesús insiste: «Non vos inquietedes nin teñades medo».
Logo de vinte séculos, por que nos paraliza o medo ao futuro? Por que tanto receo ante a sociedade moderna? Hai moita xente que ten fame de Xesús. O papa Francisco é un agasallo de Deus. Todo nos está invitando a camiñar cara a unha Igrexa máis fiel a Xesús e ao seu Evanxeo.
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire
