• PPC Editorial España
  • Contacto
twitter
youtube
  • INICIO
    • QUIÉNES SOMOS
    • QUIÉNES LO FORMAMOS
    • QUÉ PRETENDEMOS
    • DÓNDE QUEREMOS LLEGAR
  • METODOLOGÍA
    • ORGANIZACIÓN
    • DINÁMICA DE LAS REUNIONES
  • PARTICIPA
    • DÓNDE Y CÓMO PARTICIPAR
    • ETAPA 1 – Reunidos en el nombre de Jesús
      • TEMA 1 – ¡Ánimo! Soy yo. No temáis
      • TEMA 2 – ¡Ánimo! Levántate. Te está llamando
      • TEMA 3 – Venid a mí los que estáis cansados y agobiados
      • TEMA 4 – Pedid, buscad, llamad
      • TEMA 5 – ¿Qué buscáis?
      • TEMA 6 – Id a Galilea. Allí lo veréis
      • TEMA 7 – Este es mi Hijo amado. Escuchadle a él
      • TEMA 8 – ¡Ábrete!
    • ETAPA 2 – El camino de Jesús
      • TEMA 9 – Impulsado por el Espíritu de Dios
      • TEMA 10 – Fiel al Padre
      • TEMA 11 – Enviado a los pobres
    • ETAPA 3 – La Buena Noticia de Dios
      • TEMA 12 – El Padre bueno
      • TEMA 13 – Dios busca a los perdidos
      • TEMA 14 – Dios es bueno con todos
      • TEMA 15 – Dios escucha a los que se confían a él
    • ETAPA 4 – Rasgos de Jesús
      • TEMA 16 – El hombre curado en sábado
      • TEMA 17 – El paralítico curado de su pecado
      • TEMA 18 – El leproso curado de la exclusión
      • TEMA 19 – Amigo de pecadores
      • TEMA 20 – La prostituta acogida por Jesús
      • TEMA 21 – El rico buscado por Jesús
      • TEMA 22 – Dichosos los pobres
      • TEMA 23 – El rico indiferente y el mendigo hambriento
      • TEMA 24 – La mirada de Jesús a la mujer encorvada
      • TEMA 25 – La defensa de la mujer adúltera
    • ETAPA 5 – Grandes llamadas de Jesús
      • TEMA 26 – Convertíos y creed la Buena Noticia
      • TEMA 27 – Acoged la semilla del reino de Dios
      • TEMA 28 – Vete y haz tú lo mismo
      • TEMA 29 – A mí me lo hicisteis
      • TEMA 30 – Amarás a tu Dios y a tu prójimo
      • TEMA 31 – Amad a vuestros enemigos
    • ETAPA 6 – Llamados a seguir a Jesús
      • TEMA 32 – Sígueme
      • TEMA 33 – Cargad con la cruz
      • TEMA 34 – Sois la sal de la tierra y la luz del mundo
      • TEMA 35 – Vosotros orad así
      • TEMA 36 – Haced esto en memoria mía
    • ETAPA 7 – Enviados por Jesús resucitado
      • TEMA 37 – A los pies del Crucificado
      • TEMA 38 – Yo os envío
      • TEMA 39 – Quédate con nosotros
      • TEMA 40 – Poneos en camino
  • BUENAS NOTICIAS
    • CASTELLANO
    • EUSKERA
    • GALLEGO
    • CATALÁN
    • INGLÉS
    • FRANCÉS
    • ITALIANO
    • PORTUGUES
  • AUTOR
    • Cartas
    • Videos
  • NOTICIAS
  • RECURSOS PASTORALES

Domingo 22 Tempo ordinario – B (Marcos 7,1-8.14-15.21-23)

Evangelio del 02 / Sept / 2018
Publicado el 27/ Ago/ 2018
por Coordinador - Mario González Jurado

A QUEIXA DE DEUS

Un grupo de fariseos da Galilea achégase a Xesús en actitude crítica. Non veñen sos. Acompáñanos algúns escribas vindos de Xerusalén, preocupados sen dúbida por defenderen a ortodoxia dos sinxelos campesiños das aldeas. A actuación de Xesús é perigosa. Convén corrixila.

Observaron que, nalgúns aspectos, os seus discípulos non seguen a tradición dos maiores. Aínda que falan do comportamento dos discípulos, a súa pregunta diríxese a Xesús, pois saben que é el quen lles ensinou a viviren con aquela liberdade sorprendente. Por que?

Xesús respóndelles cunhas palabras do profeta Isaías que iluminan moi ben a súa mensaxe e a súa actuación. Estas palabras coas que Xesús se identifica totalmente cómprenos escoitalas con atención, pois tocan algo moi fundamental da nosa relixión. Segundo o profeta de Israel, esta é a queixa de Deus. «Este pobo hónrame cos beizos, pero o seu corazón está lonxe de min». Este é sempre o risco de toda relixión: dar culto a Deus cos beizos, repetindo fórmulas, recitando salmos, pronunciando palabras fermosas, mentres o noso corazón «está lonxe del». Con todo, o culto que agrada a Deus nace do corazón, da adhesión interior, dese centro íntimo da persoa, onde nacen as nosas decisións e proxectos.

Cando o noso corazón está lonxe de Deus, o noso culto fica sen contido. Fáltalle vida, escoita sincera da Palabra de Deus e o amor ao irmán. A relixión convértese en algo exterior que se practica por costume, pero fáltanlle os froitos dunha vida fiel a Deus.

A doutrina que ensinan os escribas son preceptos humanos. En toda relixión hai tradicións que son moi «humanas». Normas, costumes e devocións que naceron para viviren a relixiosidade nunha cultura determinada. Poden facer moito ben. Pero fan moito dano cando nos distraen e afastan do que Deus espera de nós. Nunca han teren a primacía.

Ao terminar a cita do profeta Isaías, Xesús resume o seu pensamento cunhas palabras moi graves: «Vós deixades de lado o mandamento de Deus para aferrarvos á tradición dos homes». Cando nos aferramos cegamente ás tradicións humanas, corremos o risco de esquecermos o mandato do amor e desviármonos do seguimento a Xesús, Palabra encarnada de Deus. Na relixión cristiá o primeiro é sempre Xesús e a súa chamada ao amor. Só despois veñen as nosas tradicións humanas, por moi importantes que nos poidan parecer. Non habemos esquecer nunca o esencial.

José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire

Compartir en redes
  • google-share

Idiomas

  • Castellano
  • Euskera
  • Gallego
  • Catalán
  • Inglés
  • Francés
  • Italiano
  • Portugues

Últimas reflexiones

Materiales de profundización – Tema 26 de GJ
23/ Abr/ 2021
Banco de oraciones – Tema 26
20/ Abr/ 2021
4 Pascoa – B (João 10,11-18)
19/ Abr/ 2021
4 Pasqua – B (Giovanni 10,11-18)
19/ Abr/ 2021

Avisos Legales

  • Condiciones de uso
  • Política de privacidad
  • Política de Cookies

Copyright PPC Editorial 2014.
Edición: Editorial PPC | Diseño y desarrollo: PPC Editorial
× Las cookies nos permiten ofrecer nuestros servicios. Al utilizar nuestros servicios, aceptas el uso que hacemos de las cookies. Aceptar