NADA DISO
ENTRE NÓS
Mentres soben a Xerusalén, Xesús vai anunciando aos seus discípulos o destino doloroso que lle espera na capital. Os discípulos non o entenden. Andan disputando entre eles polos primeiros postos. Santiago e Xoán, discípulos da primeira hora, achéganse a el para pedirlle directamente sentaren un día «un á túa dereita e o outro á túa esquerda».
A Xesús véselle desalentado: «Non sabedes o que pedides». Ninguén no grupo parece entender que, seguilo de cerca e colaborar no seu proxecto, sempre será un camiño non de poder e grandezas senón de sacrificio e cruz.
Daquela, os outros dez, ao decatárense do atrevemento de Santiago e Xoán, indígnanse. O grupo está máis axitado do que nunca. A ambición estaos dividindo. Xesús reúneos a todos para deixarlles ben claro o seu pensamento.
Primeiro de nada exponlles o que sucede nos pobos do Imperio romano. Todos coñecen os abusos de Antipas e as familias herodianas en Galilea. Xesús resúmeo así: os que son recoñecidos como xefes, utilizan o seu poder para «tiranizaren» aos pobos, e os grandes non fan senón «oprimir» aos seus súbditos. Xesús non pode ser máis tallante: «Vós, nada diso».
Non quere ver entre os seus nada semellante: «O que queira ser grande entre vós que sexa o voso servidor, e o que queira ser primeiro entre vós que sexa escravo de todos». Na súa comunidade non haberá lugar para o poder que oprime. Só para o servizo que axuda. Xesús non quere xefes sentados á súa dereita ou esquerda. Quere servidores que, coma el, dan a súa vida polos demais.
Xesús deixa as cousas claras. A súa Igrexa non se constrúe desde a imposición dos de arriba, senón desde o servizo dos que se colocan abaixo. Non cabe nela xerarquía algunha en clave de honor ou dominación. Tampouco métodos e estratexias de poder. É o servizo o que constrúe a Igrexa de Xesús.
Xesús dá tanta importancia ao que está dicindo, que se pon a si mesmo como exemplo, pois non veu ao mundo para esixir que lle sirvan, senón «para servir e dar a súa vida en rescate por todos». Xesús non ensina a ninguén a triunfar na Igrexa, senón a servir ao proxecto do reino de Deus, desvivíndose polos máis débiles e necesitados.
O ensino de Xesús non é só para os dirixentes. Desde tarefas e responsabilidades diferentes, temos de comprometernos todos a vivirmos con máis entrega ao servizo do seu proxecto. Non necesitamos na Igrexa imitadores de Santiago e Xoán, senón seguidores fieis de Xesús. Os que queiran ser importantes que se poñan a traballar e colaboraren.
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire