NINGUÉN SABE O DÍA
O mellor coñecemento da linguaxe apocalíptica, construída de imaxes e recursos simbólicos para falar do fin do mundo, permítenos hoxe escoitarmos a mensaxe esperanzadora de Xesús sen caermos na tentación de sementar angustia e terror nas conciencias.
Un día, a historia apaixonante do ser humano sobre a terra, chegará ao seu final. Esta é a convicción firme de Xesús. Esta é tamén a previsión da ciencia actual. O mundo non é eterno. Esta vida terminará. Que vai ser das nosas loitas e traballos, dos nosos esforzos e aspiracións?
Xesús fala con sobriedade. Non quere alimentar ningunha curiosidade morbosa. Corta de raíz calquera intento de especular con cálculos, datas ou prazos. «Ninguén sabe o día ou a hora…, só o Pai». Nada de psicoses ante o final. O mundo está en boas mans. Non camiñamos cara ao caos. Podemos confiarmos en Deus, o noso Creador e Pai.
Desde esta confianza total, Xesús expón a súa esperanza: a creación actual terminará, pero será para deixar paso a un nova creación, que terá por centro a Cristo resucitado. É posíbel crer algo tan grandioso? Podemos falar así antes de que nada ocorra?
Xesús recorre a imaxes que todos poden entenderen. Un día o sol e a lúa, que hoxe iluminan a terra e fan posíbel a vida, apagaranse. O mundo quedará ás escuras. Apagarase tamén a historia da humanidade? Terminarán así as nosas esperanzas?
Segundo a versión de Marcos, no medio desa noite poderase ver ao «Fillo do home», é dicir, a Cristo resucitado, que virá «con gran poder e gloria». A súa luz salvadora iluminarao todo. El será o centro dun mundo novo, o principio dunha humanidade renovada para sempre.
Xesús sabe que non é fácil crer nas súas palabras. Como pode probar que as cousas sucederán así? Cunha sinxeleza sorprendente invita a vivir esta vida como unha primavera. Todos coñecen a experiencia: a vida que parecía morta durante o inverno comeza a espertar; nas ramas da figueira brotan de novo pequenas follas. Todos saben que o verán está cerca.
Esta vida que agora coñecemos é como a primavera. Aínda non é posíbel recollermos. Non podemos obter logros definitivos. Pero hai pequenos signos de que a vida está en xestación. Os nosos esforzos por un mundo mellor non se perderán. Ninguén sabe o día, pero Xesús virá. Coa súa vinda desvelarase o misterio último da realidade, que os crentes chamamos Deus. A nosa historia apaixonante chegará á súa plenitude.
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire
