ATOPÁRMONOS
CO RESUCITADO
Segundo o relato de Xoán, María de Magdala é a primeira que vai ao sepulcro, cando aínda está escuro, e descobre desconsolada que está baleiro. Fáltalle Xesús. O Mestre que a comprendeu e sandou. O Profeta ao que seguirá fielmente ata o final. A quen seguirá agora? Así se lamenta ante os discípulos: «Levaron do sepulcro ao Señor e non sabemos onde o puxeron».
Estas palabras de María poderían expresar ben a experiencia que viven hoxe moitos cristiáns: Que fixemos de Xesús resucitado? Quen o levou? Onde o puxemos? O Señor en quen cremos, é un Cristo cheo de vida ou un Cristo cuxo recordo vai esmorecendo aos poucos nos corazóns?
É un erro que busquemos «probas» para crer con máis firmeza. Non abonda con acudirmos ao maxisterio da Igrexa. É inútil indagar nas exposicións dos teólogos. Para atopármonos co Resucitado habemos facer ante todo un percorrido interior. Se non o atopamos dentro de nós non o atoparemos en ningures.
Xoán describe, un pouco máis tarde, a María correndo dunha parte a outra para buscar algunha información. Pero cando ve a Xesús, cegada pola dor e as bágoas, non logra recoñecelo. Pensa que é o encargado do horto. Xesús só lle fai unha pregunta: «Muller, por que choras. A quen buscas?».
Talvez temos de preguntarnos tamén nós algo semellante. Por que nosa fe é ás veces tan triste? Cal é a causa última desa falta de alegría entre nós? Que buscamos os cristiáns de hoxe? Que saudades se acubillan en nós? Andamos buscando a un Xesús ao que necesitamos sentir cheo de vida nas nosas comunidades?
Segundo o relato, Xesús está falando con María, pero ela non sabe que é Xesús. É daquela cando Xesús a chama polo seu nome, coa mesma tenrura que poñía na súa voz cando camiñaban por Galilea: «María!». Ela vólvese rápida: «Rabbuní! Mestre!».
María atópase co Resucitado cando se sente chamada por el persoalmente. É así. Xesús revélasenos cheo de vida, cando nos sentimos chamados polo noso propio nome e escoitamos a invitación que nos fai a cada un. É entón cando medra a nosa fe.
Non reavivaremos a nosa fe en Cristo resucitado alimentándoo só desde fóra. Non nos atoparemos con el, se non buscamos o contacto interior coa súa persoa. É o amor a Xesús coñecido polos evanxeos e buscado persoalmente no fondo do noso corazón, o que mellor pode conducirnos ao encontro co Resucitado.
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire
