NOVO INICIO
Aterrados pola execución de Xesús, os discípulos refúxianse nunha casa coñecida. De novo están reunidos, pero xa non está Xesús con eles. Na comunidade hai un baleiro que ninguén pode encher. Fáltalles Xesús. Non poden escoitar as súas palabras cheas de lume. Non poden velo bendicindo con tenrura aos desgraciados. A quen seguirán agora?
Está anoitecendo en Xerusalén e tamén no seu corazón. Ninguén os pode consolar da súa tristeza. Aos poucos, o medo vaise apoderando de todos. E non teñen a Xesús para que os fortaleza co seu ánimo. O único que lles dá certa seguridade é «pechar as portas». Xa ninguén pensa en saír polos camiños a anunciaren o reino de Deus e curar a vida. Sen Xesús, como van contaxiar a súa Boa Noticia?
O evanxelista Xoán describe de xeito insuperábel a transformación que se produce nos discípulos cando Xesús, cheo de vida, se fai presente no medio deles. O Resucitado está de novo no centro da súa comunidade. Así ha de ser para sempre. Con el todo é posíbel: liberármonos do medo, abrir as portas e poñer en marcha a evanxelización.
Segundo o relato, o primeiro que infunde Xesús á súa comunidade é a súa paz. Ningún reproche por telo abandonado, ningunha queixa nin reprobación. Só paz e alegría. Os discípulos senten o seu alento creador. Todo comeza de novo. Impulsados polo seu Espírito, seguirán colaborando ao longo dos séculos no mesmo proxecto salvador que o Pai lle encomendou a Xesús.
O que necesita hoxe a Igrexa non é só reformas relixiosas e chamadas á comuñón. Necesitamos experimentar nas nosas comunidades un «novo inicio» a partirmos da presenza viva de Xesús no medio de nós. Só el ha ocupar o centro da Igrexa. Só el pode impulsar a comuñón. Só el pode renovar os nosos corazóns.
Non abondan os nosos esforzos e traballos. É Xesús quen pode desencadear o cambio de horizonte, a liberación do medo e os receos, o clima novo de paz e serenidade que tanto necesitamos para abrirmos as portas e sermos capaces de compartir o evanxeo cos homes e mulleres do noso tempo.
Pero habemos aprender a acoller con fe a súa presenza no medio de nós. Cando aos oito días Xesús volve presentarse, o narrador dinos que aínda as portas seguen pechadas. Non é só Tomé quen ha de aprender a crer con confianza no Resucitado. Tamén os demais discípulos teñen de ir superando aos poucos as dúbidas e medos que aínda lles fan viviren coas portas pechadas á evanxelización.
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire
