O CRISTIÁN ANTE DEUS
Non sempre se nos fai fácil aos cristiáns relacionármonos de xeito concreto e vivo co misterio de Deus confesado como Trindade. Con todo, a crise relixiosa estanos invitando a coidarmos máis do que nunca unha relación persoal, sa e gratificante con el. Xesús, o Misterio de Deus feito carne no Profeta de Galilea, é o mellor punto de partida para reavivarmos unha fe sinxela.
Como vivirmos ante o Pai? Xesús ensínanos dúas actitudes básicas. En primeiro lugar, unha confianza total. O Pai é bo. Quérenos sen fin. Nada lle importa máis do que o noso ben. Podemos confiar nel sen medos, receos, cálculos ou estratexias. Vivir é confiar no Amor como misterio último de todo.
En segundo lugar, unha docilidade incondicional. É bo vivir atentos á vontade dese Pai, pois só quere unha vida máis digna para todos. Non hai un xeito de vivirmos máis sá e acertada. Esta é a motivación secreta de quen vive ante o misterio da realidade desde a fe nun Deus Pai.
Que é vivir co Fillo de Deus encarnado? En primeiro lugar, seguir a Xesús: coñecelo, crer nel, sintonizar con el, aprender a vivir seguindo os seus pasos. Mirar a vida como a miraba el; tratar ás persoas como as trataba el; sementar signos de bondade e de liberdade creadora como facía el. Vivir facendo a vida máis humana. Así vive Deus cando se encarna. Para un cristián non hai outro modo de vivir máis apaixonante.
En segundo lugar, colaborar no proxecto de Deus que Xesús pon en marcha seguindo a vontade do Pai. Non podemos permanecer pasivos. Aos que choran, Deus quéreos ver rindo, aos que teñen fame quéreos ver comendo. Habemos cambiar as cousas para que a vida sexa vida para todos. Este proxecto que Xesús chama «reino de Deus» é o marco, a orientación e o horizonte que se nos propón desde o misterio último de Deus para facermos a vida máis humana.
Que é vivir animados polo Espírito Santo? En primeiro lugar vivirmos animados polo amor. Así se desprende de toda a traxectoria de Xesús. O esencial é vivirmos todo con amor e desde o amor. Nada hai máis importante. O amor é a forza que pon sentido, verdade e esperanza na nosa existencia. É o amor o que nos salva de tantas torpezas, erros e miserias.
Para rematar, quen vive «unxido polo Espírito de Deus» séntese enviado a anunciar aos pobres a Boa Noticia de xeito especial. A súa vida ten forza liberadora para os captivos; pon luz nos que viven cegos; é un agasallo para os que se senten desgraciados.
José Antonio Pagola
Tradutor: Xaquin Campo Freire
